تفاوت هارد دیسک های SATA و IDE

         تکنولوژی هارد دیسک بر پایه پروسس موازی اطلاعات عمل می کند و بدین معناست که اطلاعات به صورت بسته هایی به روشهای مختلف ( تصادفی ) به باس اطلاعاتی فرستاده می شوند. اطلاعات از دیسک سخت در فاصله های زمانی کاملاً تصادفی می آیند و وارد باس اطلاعاتی شده و در نهایت به سمت مقصد نهایی می رود. IDE مخفف Integrated Drive Electronics  (درایو الکترونیکی یکپارچه ) می باشد همینطور که می دانید رابط IDE گاهی با عنوان ATA شناخته می شود که مخفف Advanced Technology Attachment

است.

        این تکنولوژی از سال 1990 به عنوان استاندارد کامپیوترهای شخصی (PC ) برای هارد دیسک ها بوده است و این زمانی بود که تکنولوژی مذکور جای درایوهای ESDI و MFM را گرفت یعنی زمانی که هارد دیسک ها به طور متوسط حجمی معادل 200 مگا بایت داشتند. در سال 1990 اولین هارد دیسک یک گیگا بایتی وارد بازار شد و قیمتی برابر 200 دلار در بازار آمریکا داشت. از آن پس تا کنون IDE تکنولوژی مورد استفاده بوده زیرا هارددیسک ها را با قیمت پایین در اختیار مصرف کننده قرار می داد، جای کمتری می گرفت و سرعت مناسبی داشت.

        همتای IDE در آن زمان SCSI ( که مخفف Small Computer System Interface است) بود. SCSI کمی از IDE سریعتر است اما بسیار گرانتر است. به علاوه احتیاج به خرید یک آداپتر است SCSI که ارزان هم نیست. به عبارت دیگر IDE بازار هارد دیسک های کامپیوتر های شخصی را در انحصار خود گرفت. آنطور که به نظر می رسد کارخانه های معتبر حداقل یک تا دو سال دیگر به تولید هارد دیسکهای با تکنولوژی IDE ادامه خواهند داد.

        هارد دیسکهای IDE از کابلهای ریبون پهنی استفاده می کنند که در داخل کامپیوتر بسیار به چشم می آیند و مرتب کردن این کابلها در داخل کامپیوتر خود هنری است.

تکنولوژی هارد دیسک های SATA  بر اساس پردازش اطلاعات متوالی ( سریال ) است. یعنی انتقال اطلاعات از هارد دیسک به باس دیتا و در جهت عکس به طور منظم و در دور ه های زمانی مشخص انجام می گیرد.

       هارد دیسک های ساتا از کابلهای ریبون با پهنای کمتر استفاده می کنند که برای کسانی که آن را اسمبل می کنند راحت است. این کابلهای نازک دارای کانکتورهای بستداری هستند که کار کردن با آنها را ساده تر می کند.